top of page
for Donald Judd
part of..................
design year..........
PlexiWorkshop
2019
Voor veel van de vroegere minimalistische kunstwerken werden eenvoudige industriële halffabricaten gebruikt, die vaak door herhaling of stapeling hun verheffing tot kunstwerk verkregen. Overigens natuurlijk ook nadat en doordat ze via een galerie of een museum die titulatuur kregen toegedicht.
Sommige kunstenaars onderzochten ook de weg terug terwijl ze met de stijlkenmerken van hun kunstwerken meubels gingen maken, zoals kunstenaar en meubelmaker Donald Judd dat deed.
De tafeldelen worden uit ingekleurd plexiglas gelaserd. Daarna worden die losse componenten in elkaar geschoven en met een paar schroeven verankerd.
Wordt dit erg banale meubel, (een tafeltje!) mogelijk een kunstwerk en heeft dan alles de waarde die wij eraan menen te mogen toedichten?
Simple, industrial, semi-finished products were used for many of the earlier Minimalist works of art, and often obtained their elevation as a work of art through repetition or stacking. Of course, they meanly reached that point of elevation through an awarded art title by a gallery or a museum.
Some artists also explored the way back as they began making furniture with the stylistic cues of their artworks, as artist and furniture maker Donald Judd did.
The table parts are laser-cut from coloured Plexiglass. The separate components are then pushed together and anchored with a few screws.
Will this very banal piece of furniture (a low table!), possibly, become a work of art and will everything then have the value that we think we can attribute to it?
bottom of page